พัฒนาการด้านต่างๆ ตอนนี้
@ คืบหน้าคืบหลัง โก่งก้น ยกแขน (กระโดด เหมือน กบ) แต่ไม่ยอมที่จะคลานซะกะที และที่หมูน้อยโชกุนชอบมาก เวลาที่จะไปไหนตอนนี้ เรียนรู้เองว่ากลิ้งตัวไปได้ คุณเค้าก้อจะกลิ้งๆ ม้วนๆ ทันที
@ ชอบเล่นน้ำลาย บรื้นปากเอง เวลาที่นั่งอยู่บนรถ น้ำลายเต็มปาเย้ย ..... บรื้น บรื่น
@ นั่งเล่นของเล่นเองได้ เกือบ 100% แต่ก้อยังไม่วางใจยังต้องเอาหมอนมาวางข้าง (กันพลาด)
@ ยังคุยภาษาต่างดาวกับแม่เหมือนเดิม อู้ๆ โฮ่ย เฮ่ย ประมาณเนี่ย แต่ว่าร้องไห้เนี่ยน่าตีสุดๆ เสียงดัง โฮ้ๆ ลั่นบ้านเลย
@ จดจำชื่อตัวเองได้เวลาที่เรียก โชกุน โชกุน จะหันมาแล้วมองคนที่เรียกทันที .....ถ้ามีคนมาทำมือจะอุ้มโชกุนจะรีบเอามือสองมือให้ พร้อมขาที่ถีบออกดิ๊กๆๆ ทำท่าจะไปๆๆ อ่ะ..... เริ่มเรียนรู้ต่อว่าคนที่ยืนจะพาเค้าไปเที่ยวได้มากกว่าคนที่นั่ง ดังนั้น ถ้าให้เค้าเลือกโชกุนจะเลือกคนที่ยืน และเลือกคนที่ตัวอยู่นอกบ้าน นั้นแสดงว่าถ้าคนนั้นอุ้ม ฉันได้ไปเที่ยวแน่ แน่
@ ทานน้อยลงทั้งนมและอาหารเสริม ส่วนใหญ่จะห่วงเล่นซะมากกว่า ตอนนี้เริ่มที่จะปรับเปลี่ยนนมโดยผสมนมสูตร 2 ใส่ไปในสูตร 1 ให้ด้วย
@ ใช้มือจับหยิบ ของได้เอง ทั้งสองมือ ต้องระวังเวลาเอาไปเดินตามห้างไม่งั้นถุงขนมอาจจะติดมือมาได้ (ตั้งแต่เมื่ไรไม่รู้ หุหุ) ฮั่นแน่ ที่ลืมไม่ได้คือพัฒนาการการใช้นิ้วมือน้อยๆ ที่เริ่มจะเล่นกับเราทั้งดึงผม ทั้งจิกหน้าแม่กับปะป๊า จนปะป๊าได้แผลตรงปากเลือดซิบๆ เลยคราวนี้
@ ฟันขึ้น 4 ซี่ ข้างบน 2 ซี่ (ขึ้นตอน 7 เดือน) ข้างล่าง 2 ซี่ (ขึ้นตอน 6 เดือนครึ่ง)ทำให้เริ่มที่จะชอบเคี้ยว หงิบ หงั๊บ ๆ เวลาเห็นคนอื่นกินอะไร ตาก้อจะมองไปที่สิ่งนั้น จากนั้นก้อจะทำปากมุบหมิบๆ พร้อมทั้งกลืนน้ำลายไปด้วย (มองลูกแล้วพูดกับลูกตลอดเวลา อย่าทำแบบนั้นโชกุน มันเหมือนเด็กตละกะอ่ะลูก อายเค้า อายเค้า เห๊อะๆๆ)
ไปเที่ยวที่ จ.กาญจบุรี
ปะป๊าบอกว่าอยากไปเช่าพรประทานเพื่อไปไว้ที่วัด จ.สระบุรี เนื่องจากทางวัดนั้น ไม่มีพระประทานให้ประชาชนได้กราบไหว้บูชา และตอนนี้ก้อกำลังที่จะสร้างศาลา.......แต่พอดีมีเพื่อนปะป๊าเค้าแนะนำมาให้ลองไปที่นี้ดู สถานที่โชกุนไปไม่ใช่วัดนะครั๊บ แต่เป็นเป็นสถานที่บูรณะพระที่ผุพังให้กลับมาสง่าและงดงาม ได้เหมือนเดิม ซึ่งพระที่จะขอนำไปประดิษฐานที่วัดอื่น จะต้องมาดำเนินการทำหนังสือเพื่อขอจองคิวให้จัดทำ
....หลังจากเสร็จสิ้นแล้วก้อนำเงินมาบริจาค อันนี้แล้วแต่ศรัธธา ปะป๊าบอกว่าเราได้ทำบุญ 2 ต่อ คือ 1. เงินที่มาบริจาคให้ที้ก้อเหมือนให้ท่านนำไปต่อยอดในการทีจะสร้างพระองค์อื่นๆ ต่อไป 2. พระที่เรานำไปให้วัดที่ขาดแคลน ถือเป็นเสมือนการทำบุญครั้งยิ่งใหญ่เพราะพระประทานเป็นสิ่งที่ไว้สำหรับกราบไว้บูชา ดีกว่าการที่เราเอาเงินไปเช่าซื้อตามร้านขายพระทั่วไป นั้นแรกว่าการทำบุญทางเดียวโชกุนเลยได้มีโอกาส เป็นผู้ติดสอยห้อยตามแม่กับปะป๊าไป ตั้งแต่กรุงเทพ จนไปถึง กาญจนบุรี ฝนตกไปตลอดทางเลย ที่สถานที่บูรณพระ ถึงฝนจะตกแต่อากาศอบอ้าวค่อนข้างร้อนแล้วก้อไม่มีพัดลม โชกุนเลยค่อนข้างจะหงุดหงิด
@ คืบหน้าคืบหลัง โก่งก้น ยกแขน (กระโดด เหมือน กบ) แต่ไม่ยอมที่จะคลานซะกะที และที่หมูน้อยโชกุนชอบมาก เวลาที่จะไปไหนตอนนี้ เรียนรู้เองว่ากลิ้งตัวไปได้ คุณเค้าก้อจะกลิ้งๆ ม้วนๆ ทันที
@ ชอบเล่นน้ำลาย บรื้นปากเอง เวลาที่นั่งอยู่บนรถ น้ำลายเต็มปาเย้ย ..... บรื้น บรื่น
@ นั่งเล่นของเล่นเองได้ เกือบ 100% แต่ก้อยังไม่วางใจยังต้องเอาหมอนมาวางข้าง (กันพลาด)
@ ยังคุยภาษาต่างดาวกับแม่เหมือนเดิม อู้ๆ โฮ่ย เฮ่ย ประมาณเนี่ย แต่ว่าร้องไห้เนี่ยน่าตีสุดๆ เสียงดัง โฮ้ๆ ลั่นบ้านเลย
@ จดจำชื่อตัวเองได้เวลาที่เรียก โชกุน โชกุน จะหันมาแล้วมองคนที่เรียกทันที .....ถ้ามีคนมาทำมือจะอุ้มโชกุนจะรีบเอามือสองมือให้ พร้อมขาที่ถีบออกดิ๊กๆๆ ทำท่าจะไปๆๆ อ่ะ..... เริ่มเรียนรู้ต่อว่าคนที่ยืนจะพาเค้าไปเที่ยวได้มากกว่าคนที่นั่ง ดังนั้น ถ้าให้เค้าเลือกโชกุนจะเลือกคนที่ยืน และเลือกคนที่ตัวอยู่นอกบ้าน นั้นแสดงว่าถ้าคนนั้นอุ้ม ฉันได้ไปเที่ยวแน่ แน่
@ ทานน้อยลงทั้งนมและอาหารเสริม ส่วนใหญ่จะห่วงเล่นซะมากกว่า ตอนนี้เริ่มที่จะปรับเปลี่ยนนมโดยผสมนมสูตร 2 ใส่ไปในสูตร 1 ให้ด้วย
@ ใช้มือจับหยิบ ของได้เอง ทั้งสองมือ ต้องระวังเวลาเอาไปเดินตามห้างไม่งั้นถุงขนมอาจจะติดมือมาได้ (ตั้งแต่เมื่ไรไม่รู้ หุหุ) ฮั่นแน่ ที่ลืมไม่ได้คือพัฒนาการการใช้นิ้วมือน้อยๆ ที่เริ่มจะเล่นกับเราทั้งดึงผม ทั้งจิกหน้าแม่กับปะป๊า จนปะป๊าได้แผลตรงปากเลือดซิบๆ เลยคราวนี้
@ ฟันขึ้น 4 ซี่ ข้างบน 2 ซี่ (ขึ้นตอน 7 เดือน) ข้างล่าง 2 ซี่ (ขึ้นตอน 6 เดือนครึ่ง)ทำให้เริ่มที่จะชอบเคี้ยว หงิบ หงั๊บ ๆ เวลาเห็นคนอื่นกินอะไร ตาก้อจะมองไปที่สิ่งนั้น จากนั้นก้อจะทำปากมุบหมิบๆ พร้อมทั้งกลืนน้ำลายไปด้วย (มองลูกแล้วพูดกับลูกตลอดเวลา อย่าทำแบบนั้นโชกุน มันเหมือนเด็กตละกะอ่ะลูก อายเค้า อายเค้า เห๊อะๆๆ)
ไปเที่ยวที่ จ.กาญจบุรี
ปะป๊าบอกว่าอยากไปเช่าพรประทานเพื่อไปไว้ที่วัด จ.สระบุรี เนื่องจากทางวัดนั้น ไม่มีพระประทานให้ประชาชนได้กราบไหว้บูชา และตอนนี้ก้อกำลังที่จะสร้างศาลา.......แต่พอดีมีเพื่อนปะป๊าเค้าแนะนำมาให้ลองไปที่นี้ดู สถานที่โชกุนไปไม่ใช่วัดนะครั๊บ แต่เป็นเป็นสถานที่บูรณะพระที่ผุพังให้กลับมาสง่าและงดงาม ได้เหมือนเดิม ซึ่งพระที่จะขอนำไปประดิษฐานที่วัดอื่น จะต้องมาดำเนินการทำหนังสือเพื่อขอจองคิวให้จัดทำ
....หลังจากเสร็จสิ้นแล้วก้อนำเงินมาบริจาค อันนี้แล้วแต่ศรัธธา ปะป๊าบอกว่าเราได้ทำบุญ 2 ต่อ คือ 1. เงินที่มาบริจาคให้ที้ก้อเหมือนให้ท่านนำไปต่อยอดในการทีจะสร้างพระองค์อื่นๆ ต่อไป 2. พระที่เรานำไปให้วัดที่ขาดแคลน ถือเป็นเสมือนการทำบุญครั้งยิ่งใหญ่เพราะพระประทานเป็นสิ่งที่ไว้สำหรับกราบไว้บูชา ดีกว่าการที่เราเอาเงินไปเช่าซื้อตามร้านขายพระทั่วไป นั้นแรกว่าการทำบุญทางเดียวโชกุนเลยได้มีโอกาส เป็นผู้ติดสอยห้อยตามแม่กับปะป๊าไป ตั้งแต่กรุงเทพ จนไปถึง กาญจนบุรี ฝนตกไปตลอดทางเลย ที่สถานที่บูรณพระ ถึงฝนจะตกแต่อากาศอบอ้าวค่อนข้างร้อนแล้วก้อไม่มีพัดลม โชกุนเลยค่อนข้างจะหงุดหงิด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น